Mądry fragment na dobry początek:
Ponieważ zadania państwa stały się bardziej złożone, a systemy polityczne większe i bardziej zróżnicowane, instytucjonalne formy demokracji liberalnej, jakie rozwinęły się w XIX wieku – demokracja przedstawicielska oraz administracja techno-biurokratyczna – wydają się w coraz mniejszym stopniu być dostosowane do nowych problemów, przed którymi stoimy w XXI wieku. Demokracja jako sposób organizacji paostwa zaczęła byd ściśle identyfikowana z wyborczą rywalizacją o przywództwo polityczne oraz urzędy władzy ustawodawczej i wykonawczej na danym terytorium. Ten mechanizm reprezentacji politycznej wydaje się jednak być w coraz większym stopniu nieskuteczny w osiąganiu głównych celów ideowych polityki demokratycznej: ułatwianiu aktywnego zaangażowania obywateli w politykę, forsowaniu politycznego konsensusu poprzez dialog, planowaniu i wdrażaniu polityki publicznej opartej na wydajnej gospodarce i zdrowym społeczeostwie, czy też – w bardziej radykalnej i egalitarnej wersji ideału demokratycznego – zapewnieniu, by wszyscy obywatele mieli dostęp do dóbr majątku narodowego.
Resztę doczytasz TUTAJ
